Bestuurders van instellingen in Harlingen lieten in de achttiende en negentiende eeuw trots hun wapens afbeelden op grote schilderijen. Sommigen hadden al generaties lang een familiewapen, anderen lieten er speciaal een maken. Met de familiewapens op deze wapenborden werd het belang van de betreffende personen onderstreept. De wapenborden werden gemaakt voor vier bestuursorganen in de stad: de voogden en voogdessen van het stadsweeshuis, de officieren van de dienstdoende schutterij, de diakenen van de Gereformeerde en later Hervormde Kerk, en de voogden van de algemene armen. Totaal gaat het om ongeveer vijfhonderd (familie)namen.

De afgelopen jaren is onderzoek gedaan naar de personen achter de wapens, waardoor een goed beeld is ontstaan wat voor soort mensen in de besturen zaten. ‘Bijvangst’ was ook inzicht in de uitgeoefende beroepen, gezinssamenstelling en mate van kindersterfte. Een deel van de wapens gaat terug op de heraldische tradities, maar velen hadden geen familiewapen en lieten er voor de gelegenheid een maken. Dat leidde tot bijzonder interessante en soms aandoenlijke afbeeldingen, waarbij vaak een verwijzing naar het uitgeoefende beroep te vinden is.

Acht van de wapenborden zijn permanent tentoongesteld in het Hannemahuis, maar nu sinds lange tijd zijn alle veertien borden uit de periode 1740-1910 bij elkaar te zien. Een unieke gelegenheid voor wie belang stelt in heraldiek en genealogie, maar natuurlijk ook voor geïnteresseerden in de geschiedenis van Harlingen.

Een lijvig standaardwerk van Dirk Zeilmaker en Kees Kuiken begeleidt de expositie. Dit boek, dat ook te koop is aan de balie van het museum, biedt een compleet overzicht van de wapens en de achtergrond van de personen aan wie ze toebehoorden.